بسم الله الرحمن الرحیم

دعا ، اظهار احتیاج و نیاز ، به پیشگاه حضرت بی نیاز است .

دعا ، بیان تهیدستی و فقر و مسکنت و نداری به محضر غنی مطلق و مالک جهان هستی است .

دعا ، درخواست گدایی بی نوا از کریمی با وفا و مدد خواهی ناتوانی از توانایی شکست ناپذیر است .

دعا ، کمک خواستن بنده ای ضعیف ، مسکینی ذلیل ، مستکینی بیچاره ، از پروردگاری رحیم ، خدایی مهربان ، حکیمی لطیف و سمیعی بیناست .

دعا ، نشان دادن فروتنی و تواشع ، خاکساری و خشوع ، انکسار و خضوع ، به درگاه سلطانی قدوس ، عزیزی مقتدر ، غفوری ودود ، معبودی یکتا و دانایی قوی است .

دعا ، مخبوب خدا و معشوق سالکان و نور چشم عارفان و راز و نیاز مشتاقان و چراغ شب دردمندان و تکیه گاه مستمندان و نور قلب نیازمندان است .

قل ما یعبؤا بکم ربی لولا دعاؤکم ...  ( سوره فرقان – آیه 77 )

( ای پیامبر رحمت ! به مردم ) بگو : اگر دعای شما نباشد ، پروردگارم هیچ اعتنا و نظری به شما نکند .

دعا وسیله ی جلب اعتنای خدا و زمینه ی جذب رحمت الهی به سوی دعا کننده است . اعتنا و نظری که سفره ی شقاوت را از خیمه ی حیات انسان برمی چیند و مائده ی سعادت  و خوشبختی را برای دعا کننده می گستراند .

و اذا سألک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان ... ( سوره بقره – آیه 186 )

هنگامی که بندگانم در رابطه ی با من از تو سئوال کنند ، ( پاسخش این است ) که من یقینا نردیکم ، دعای دعا کننده را چون مرا می خواند مستجاب می کنم .

نازم به ناز آنکس که ننازد به ناز خویش ،

ما را به ناز فروشان نیاز نیست ،

تا خدا بنده نواز است به بنده چه نیاز است ؟!

نفحه ی شعبانیه به اندک نگهی و به پلک زدنی می گذرد . در این ایام مبارک ، مناجات شعبانیه را فراموش نکنیم. التماس دعا