بسم الله الرحمن الرحیم

گروهی از لغت شناسان انابه وتوبه را هم معنا دانسته و فرقی میان آن ها قائل نشده اند . اما برخی دیگر بین توبه و انابه فرق نهاده اند . ابوالبقاء می گوید : "توبه این است که انسان از معصیت دست بکشد و به سوی خدا برگردد ، ولی انابه این است که انسان از آنچه جز الله است ، دست کشیده و با تمام وجود متوجه خدا گردد و به او بازگشت کند . "

عالم فرزانه ملامحمد مهدی نراقی نیز بین این دو فرق گذاشته و از انابه به عنوان بالاترین درجه ی توبه یاد کرده و آن را رویگردانی از مباحات دانسته است . از سخن شیخ انصاری نیز این مطلب استفاده می شود : " توبه و استغفار و انابه همه توجه به خدا است  استغفار توجهی است پس از توبه ، و انابه توجهی است که پس از استغفار دست می دهد " بنابراین انابه برتر از توبه است .   

بسم الله الرحمن الرحیم

معنای توبه

توبه چیست ؟

معنای توبه از دو زاویه قابل بررسی است :

1-     معنای لغوی

2-     معنای اصطلاحی

معنای لغوی توبه :

در لغت "توبه " و "توب" به معنای رجوع و بازگشت است . طبری می گوید : " اصل توبه " اوبه " بوده و به معنای رجوع از مکروه ( ناپسند ) به سوی محبوب ( پسندیده ) است " بهضی از صاحب نظران بین این دو واژه فرق نهاده و " اوبه " را توبه ی خاص دانسته اند ، یعنی اگر توبه فقط به خاطر خشنودی و رضای خدا و بدون چشمداشت ثواب و خوف عذاب ص.رت گیرد ، " اوبه" است .

راغب در مفردات می گوید " توب به معنای ترک گناه به زیباترین صورت است و آن رساترین گونه ی معذرت خواهی است ، زیرا عذرخواستن بر سه نوع است : یا شخص عذر خواه می گوید : فلان کار را نکرده ام یا می گوید : آن کار را نکرده ام ، ولی منظورم از آن کار چنین و چنان بوده است و یا این که می کوید : آن کار را کرده ام ولی بد نموده ام و دیگر بار تکرار نخواهم کرد . گونه ی آخر ، توبه است .

معنای اصطلاحی :

توبه در معنای اصطلاحی ، بازگشت از گناه و ترک آن است ، در حالی که در معنای لغوی مطلق بازگشت بود . راغب در این باره می گوید : " توبه در شرع عبارت است از ترک گناه به خاطر زشتی آن و پشیمانی بر آن چه در گذشته واقع شده است و تصمیم بر ترک گناه و جیران اعمال "

مرحوم طبرسی می گوید : " اصل توبه رجوع است و واقعیت توبه ، ندامت و پشیمانی از عمل ناپسند با تصمیم بر عدم بازگشت به سوی آن است ." در مجمع البحرین آمده است : " توب و توبه رجوع از گناهان است و در اصطلاح اعل علم ، به معنای پشیمانی بر گناه از آن جهت که گناه است می باشد "

مبحث بعدی : فرق توبه با انابه

بسم الله الرحمن الرحیم

 سلام

یه سلام غریب

یه سلام غریب از یه غریبه

یه سلام غریب از یه غریبه قریب

یه سلام غریبونه از یه قریب که احساس می کنه خیلی غریب شده

وقتی نگاه می کنم با تعجب می بینم خدایا من نزدیک 10 ماه یا رندش کنم نزدیک یک ساله که من اینجا نیومدم..

این یعنی این که من واقعا چقدر از اونی که دور بود دور تر شدم:(

اما یه وقتایی می بینی در اوج دوری احساس نیاز می کنی که نزدیک باشی

اون وقتایی که در به در دنبال یکی می گردی که باهاش حرف بزنی....

اما کسی رو پیدا نمی کنی..

یا اگه پیدا کنی هم حس می کنی به اونم نمی تونی بگی

یا اگه بگی باز هم آرومت نمی کنه

درد بدیه

این که آدم دردشو نتونه به هیچکس بگه

یا اگه بگه هم آروم نشه

یا اگه بتونه بگه هم ندونه دردش چیه

اینجاس که کمبود یه نوازش خدا گونه رو روی شونه هاش احساس می کنه

یه نوازشی که وقتی با نسیم نگاهش گونه های شبنم خورده ی یه در راه مونده ی تنها رو خنک می کنه  همه ی غمای عالم از دلش بیرون بره

اما دریغ از یه شبنم

نسیم که هیچ...اما دریع از یه شبنم گدایی که روی گونه های کویری و بارون نخورده ی این مسافر غریب و تنها بتونه خود نمایی کنه

این کویر مدتهاس که به خودش بارون ندیده

خدا جون

کویر خشک و برهوت به وجودم غلبه کرده

دیگه این سرزمین عجیبی که تو خلق کردی مدتهاست که ابر رحمتت رو تو آسمونش ندیده...

به خدایی که تو باشی از تشنگی دارم هلاک می شم...

آرزوی راه رفتن با چشمای بارونی ای که این وجود بی جونم رو زیر آسمون بخششت تازه کنه به دلم مونده.

آی مهربون..

باز یه شب دیگه اومد و من یادم رفت که موقع خواب رفتن من خواب نداری..

باز یه شب دیگه شد و من تو خواب غفلت بیشتر غرق شدم..

یادش بخیر...اون موقع ها..من بودم...تو بودی... ما بودیم...

اما الان تو هستی ... تو هستی ... تو هستی...اما من فقط زنده ای که بود و نبودم دیگه فرقی نداره ..تو هستی..اما گویا فقط من هستم و تو هم نیستی.کاش حداقل حس می کردم که فقط تو هستی.

بگذریم..

آ خدا

یادته بچه گیامو؟

یادته هر وقت از هر کی دلم می گرفت یا از هر چی ناراحت و نگران بودم... میومدم زیر سایه بون چشمات به دیوار وجودت تکیه می کردم و با زبون بچه گونم...خالی از هر آدابی باهات حرف می زدم..؟ دعا می کردم؟ یادته...؟

الان هر چی فکر می کنم یادم نمیاد اون آدم کی بود؟ نه...الان هر چی فکر می کنم نمی دونم اون آدمی که یادم میاد با من چه نسبتی داشت؟ اصلا تشابهی بین این دو تا نمی بینم.

اما یادمه شور وو حال عجیبی داشت که وقتی رفت این شور و حال هم رفت! رفت! رفت !

الان اون این آدم تنهای تنهاس! دلش می خواد داد بزنه تا انعکاس صداشو بارها بشنوی . اما دیگه نای ناله هم براش نمونده . فقط ازت می خواد صدای سکوتش رو بشنوی و تو هم نجوای سکوتت رو به گوشش برسونی.

یا کریم... الغوث

بسم الله الرحمن الرحیم

سجده ی طولانی از عباداتی است که کمر شیطان را می شکند . اما کسی که سجده ی طولانی انجام می دهد باید مواظب باشد که مرتکب ریا نشود . بعد از سجده باید جلوی آیینه بایستد و ببیند آیا جای مهر در پیشانیش نقش بسته است یا نه ، اگر نقش بسته بود مقداری بمالد تا به صفت رذیله مبتلا نشود.......
خداوند توفیق بدهد به اینکه هر چه می دانیم عمل نمائیم؛ اگر عمل کردیم به آنچه که می دانیم و زیر پا نگذاشتیم و چشممان را نپوشاندیم [کار درست می شود]؛ ولی اگر چشم را پوشاندیم و [مثلاً] دست روی چشم بگذاریم، قسم می خوریم که الآن روز را نمی بینیم!! راست هم هست، دروغ نیست. تا کسی دستش را جلوی چشمش گذاشته روز و شب را نمی بیند، هیچ چیز دیگر را هم نمی بیند. عمل نکردن به معلومات هم همین طور است......

آیت الله بهجت رحمه الله علیه .

بسم الله الرحمن الرحیم

شما جوان ها از حالا باید شروع کنید به جهاد اکبر . نگذارید که قوای جوانی از دستتان برود . هر چه قوای جوانی از دست برود ریشه های اخلاق فاسد در انسان زیادتر می شود . جوان زودتر می تواند در این جهاد پیروز شود . پیر به این زودی ها نمی تواند . نگذارید اصلاح حال خودتان از زمان جوانی به پیری بیفتد . یکی از حیله های شیطان و نفس انسان اینست که بگذار برای آخر عمر خودت را اصلاح کن . حالا از جوانی استفاده کن و بعد آخر عمر توبه کن...
خدا نکند انسان به امراض بی درد مبتلا شود . مرض هایی که درد دارد انسان را وادار می کند که در مقام علاج برآید ، لیکن مرضی که بی درد است و احساس نمی شود بسیار خطرناک است و وقتی انسان خبر دار می شود که کار از کار گذشته است . مرض غرور و خودخواهی بی درد است . معاصی دیگر بدون ایجاد درد ، قلب و روح را فاسد می سازد ؛ این مرض ها نه تنها درد ندارد بلکه ظاهر لذت بخشی هم دارد .طبیعتا انسان اگر از مرضی لذت بُرد و درد هم نداشت دنبال معالجه نخواهد رفت و هر چه به او اعلام خطر کنند که این مرض کشنده است باور نخواهد کرد.

عارف بالله مرحوم روح الله خمینی رضوان الله علیه

بسم الله الرحمن الرحیم

کسی که می خواهد اهل معرفت شود باید معاشرتش را مخصوصا با اهل غفلت کم کند و فرش هر مجلسی نباشد و از معاشرت های بی فایده و بی مغز تا می تواند اجتناب نماید و طوری نشود که با همه و در هر مجلسی حاضر شود . همچنین برای کسی که می خواهد اهل معرفت شود لازم است که در خوردن حتی حلال ، میانه رو باشد ؛ بلکه تا گرسنه نشده سر سفره حاضر نشود و تا اشتها دارد دست از غذا بردارد ؛ و از لحاظ خواب و سخن گفتن نیز باید حد اعتدال را مراعات نماید...

 وقت خواب ، چهار پنج دقیقه ای در کارهایی که روز انجام داده اید فکر کرده یکی یکی از نظر بگذرانید ؛ هر کدام مطابق رضای خدا انجام یافته ، شکر بکنید و هر کدام تخلف شده استغفار بکنید و این رویه را هر روز ادامه دهید . این روش اگر چه در ابتدای کار سخت و در ذائقه ی نفس تلخ می باشد ، ولی کلید نجات و رستگاری است.....عارف بالله مرحوم علامه طباطبایی قدس الله سره

بسم الله الرحمن الرحیم

غیبت چیست ؟

آیا براستی او از ما دور گردیده است . آیا براستی او از دیده ها نهان گشته است ؟

آیا واقعا اوست که ما را از ظهور و فیض حضور جسمانی و جمال نورانی خود بی بهره ساخته است ؟

نه ... حقیقت چیز دیگری است ...

مفهوم غیبت گم شده است ...

اگر بخواهیم همچنان فکر کنیم که او به حکم حکیم از دیده نهان گشته است تا زمانی که او بخواهد همچنان باید در انتظار نیامدنش باشیم .

اما حقیقت این است که غیبت چیز دیگری است ..

یوسف از جرم زلیخا مدتی زندان برفت

مهدی از اعمال ما حبس ابد گردیده است

این ما هستیم که در پس پرده ی غیبت هستیم نه او ... زمانی او را خواهیم دید که حجاب غیبت خود را از مقابل وجود دنیاییمان کنار بزنیم ...  آنگاه دیگر نخواهیم گفت "او خواهد آمد" چرا که او همین جاست . در آن هنگام خواهیم گفت : "ما آمدیم " و در آن هنگام او را خواهیم دید – ان شاء الله .

جوانی از انصار هم با پیامبر نماز می‌خواند و هم مرتکب فحشا می‌شد،

این مطلب را به پیامبر عرضه داشتند، فرمود:« نماز او بالاخره او را از این کارها باز می‌دارد».

مدتی نگذشت که جوان توبه کرد.( بحارالانوار ج79 ص198)

بسم الله الرحمن الرحیم

شخصی را به جهنم می بردند .

در راه بر می گشت و به عقب خیره می شد .

ناگهان خدا فرمود : او را به بهشت ببرید .

فرشتگان پرسیدند چرا ؟

پروردگار فرمود : او چند بار به عقب نگاه کرد ... او امید به بخشش داشت

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

و اسئلک الامان یا الله ...

نگهداشتن شکم و دامن از حرام

 نقطه های آغاز در اخلاق عملی

خداوند متعال می فرماید :

فلینظر الانسان الی طعامه  ( سوره ی عبس -  آیه ی 24 )

آدمی باید به قوت و غذای خود ( به چشم خرد و احتیاط ) بنگرد .

امیرالمومنین علیه السلام به عثمان بن حنیف نوشت :

...فما اشتبه علیک علمه فالفظه ...

... آنچه را که حلال بودنش برای تو روشن نبود از دهان بیرون بینداز ... ( نهج البلاغه ی صبحی صالحی – نامه  ی 45 )

بنابراین ، مهمترین چیزی که مومن سالک باید از آغاز راه به آن توجه داشته باشد نگهداشتن شکم و حفظ دامن از آلودگی به حرام ( از قبیل زنا و ... ) است ، به ویژه در عنفوان جوانی که در اثر طغیان عریزه ی شهوت زمینه ی آلودگی فراهم تر است . پس باید مراقبت کرد تا چشم و دل هر دو پاک باقی بماند تا انسان با روحی سبکبال به آسمانها پرواز کند و سرانجام در خلوتگه راز با پیامبران و صدیقان و شهیدان و صالحان همنشین گردد . ( اشاره به ایه ی 69 سوره ی نساء )

اهل تقوا علاوه بر آنکه از حرامهای بین پرهیز دارند از خوردن غذاهای شبهه ناک و نظرهای فتنه انگیز خود داری می کنند که به قول شاعر : " هر آنچه دیده بیند دل کند یاد " .

کسانی که می خواهند در این وادی توفیق داشته باشند باید از مشاغل نامشروع و معاشرت با اشخاص ناباب و نادرست خودداری ورزند و در مشاغل مشروع نیز تمام حدود و دستورهای لازم الاجراء را رعایت کنند و در اموال عمومی و بیت المال حداکثر احتیاط را داشته باشند و اگر کارمند دولت و خدمتگذار ملت هستند ، حداکثر توان خود را در خدمت به مردم به کارگیرند و برای احتیاط قدری بیشتر از ساعات مقرر کار کنند که جبران مافات شود و به ویژه صاحب منصبان به تناسب مسئولیت باید بیشتر احتیاط کنند تا مبادا حقوق دریافتی شبهه ای باشد و به تبع آن تهیه ی غذای انسان به شبهه آلوده شده و در درون انسان اثر می گذارد و یا در مالی که قرار است با آن ( مانند لباس ) یا درآن (خانه ای که با آن درآمد تهیه شده است ) نماز گذارد اشکالی ایجاد شود و حکم غصبی پیدا کند و پذیرفته نشدن فرائض اثری واضح در مرتکب شدن انسان به گناه خواهد داشت . کسانی که در مقام عمل بی تعهدند و حریم تقوا را رعایت نمی کنند و مخصوصا در مورد شکم و دامن خود کنترلی ندارند ، کسانی هستند که بیشتر از دیگران در معرض خطر و سقوط اند و به اسلام و آرمانهای آن بیشتر ضربه می زنند . آلوده شدن شکم و دامن مقدمه ی آلودگی به گناهان دیگر است و بدین جهت در احادیث معصومان نسبت به کنترل آن دو تاکید فراوان وارد شده و آن را برترین عبادت و بالاترین ریاضت به شمار آورده اند .

ابوبضیر می گوید : شخصی حضور امام باقر علیه السلام عرض کرد : من در مقام عمل ضعیف و ناتوانم و کمتر توفیق دارم که روزه ( مستحبی ) بگیرم لکن امیدوارم که به جز حلال چیزی نخورم .

امام باقر علیه السلام فرمود :

ای الاجتهاد افضل من عفة بطن و فرج

 کدام کوشش و ریاضت بالاتر از احفظ شکم و دامن از حرام است ؟

و در حدیث دیگر نیز از آن حضرت آمده است :

ما عبد الله بشیء افضل من عفة بطن و فرج ( اصول کافی – ج2 – ص79 – باب الفقه – حدیث 4 )

هیچ عبادتی نزد خدا به اندازه ی نگهداری شکم و دامن از حرام ارزش ندارد .