اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

و اسئلک الامان یا الله ...

نگهداشتن شکم و دامن از حرام

 نقطه های آغاز در اخلاق عملی

خداوند متعال می فرماید :

فلینظر الانسان الی طعامه  ( سوره ی عبس -  آیه ی 24 )

آدمی باید به قوت و غذای خود ( به چشم خرد و احتیاط ) بنگرد .

امیرالمومنین علیه السلام به عثمان بن حنیف نوشت :

...فما اشتبه علیک علمه فالفظه ...

... آنچه را که حلال بودنش برای تو روشن نبود از دهان بیرون بینداز ... ( نهج البلاغه ی صبحی صالحی – نامه  ی 45 )

بنابراین ، مهمترین چیزی که مومن سالک باید از آغاز راه به آن توجه داشته باشد نگهداشتن شکم و حفظ دامن از آلودگی به حرام ( از قبیل زنا و ... ) است ، به ویژه در عنفوان جوانی که در اثر طغیان عریزه ی شهوت زمینه ی آلودگی فراهم تر است . پس باید مراقبت کرد تا چشم و دل هر دو پاک باقی بماند تا انسان با روحی سبکبال به آسمانها پرواز کند و سرانجام در خلوتگه راز با پیامبران و صدیقان و شهیدان و صالحان همنشین گردد . ( اشاره به ایه ی 69 سوره ی نساء )

اهل تقوا علاوه بر آنکه از حرامهای بین پرهیز دارند از خوردن غذاهای شبهه ناک و نظرهای فتنه انگیز خود داری می کنند که به قول شاعر : " هر آنچه دیده بیند دل کند یاد " .

کسانی که می خواهند در این وادی توفیق داشته باشند باید از مشاغل نامشروع و معاشرت با اشخاص ناباب و نادرست خودداری ورزند و در مشاغل مشروع نیز تمام حدود و دستورهای لازم الاجراء را رعایت کنند و در اموال عمومی و بیت المال حداکثر احتیاط را داشته باشند و اگر کارمند دولت و خدمتگذار ملت هستند ، حداکثر توان خود را در خدمت به مردم به کارگیرند و برای احتیاط قدری بیشتر از ساعات مقرر کار کنند که جبران مافات شود و به ویژه صاحب منصبان به تناسب مسئولیت باید بیشتر احتیاط کنند تا مبادا حقوق دریافتی شبهه ای باشد و به تبع آن تهیه ی غذای انسان به شبهه آلوده شده و در درون انسان اثر می گذارد و یا در مالی که قرار است با آن ( مانند لباس ) یا درآن (خانه ای که با آن درآمد تهیه شده است ) نماز گذارد اشکالی ایجاد شود و حکم غصبی پیدا کند و پذیرفته نشدن فرائض اثری واضح در مرتکب شدن انسان به گناه خواهد داشت . کسانی که در مقام عمل بی تعهدند و حریم تقوا را رعایت نمی کنند و مخصوصا در مورد شکم و دامن خود کنترلی ندارند ، کسانی هستند که بیشتر از دیگران در معرض خطر و سقوط اند و به اسلام و آرمانهای آن بیشتر ضربه می زنند . آلوده شدن شکم و دامن مقدمه ی آلودگی به گناهان دیگر است و بدین جهت در احادیث معصومان نسبت به کنترل آن دو تاکید فراوان وارد شده و آن را برترین عبادت و بالاترین ریاضت به شمار آورده اند .

ابوبضیر می گوید : شخصی حضور امام باقر علیه السلام عرض کرد : من در مقام عمل ضعیف و ناتوانم و کمتر توفیق دارم که روزه ( مستحبی ) بگیرم لکن امیدوارم که به جز حلال چیزی نخورم .

امام باقر علیه السلام فرمود :

ای الاجتهاد افضل من عفة بطن و فرج

 کدام کوشش و ریاضت بالاتر از احفظ شکم و دامن از حرام است ؟

و در حدیث دیگر نیز از آن حضرت آمده است :

ما عبد الله بشیء افضل من عفة بطن و فرج ( اصول کافی – ج2 – ص79 – باب الفقه – حدیث 4 )

هیچ عبادتی نزد خدا به اندازه ی نگهداری شکم و دامن از حرام ارزش ندارد .